Η Κυριακή Αιλιανού συνομιλεί με τους Αλέξανδρο Κούρο και Μάριο Παπούλια, μέλη της εξαιρετικής ορχήστρας “Η Αυλή των Θαυμάτων”.
Αφορμή γι’ αυτή τη συνομιλία στάθηκε η παράσταση που έδωσε η αυλή των θαυμάτων στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στις 14 Ιουλίου, παίζοντας το μυθικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι “Το χαμόγελο της Τζοκόντα”. Ήταν ένα μαγικό απόγευμα και ένα μαγικό βράδυ, μια που το έργο παίχτηκε δύο φορές κάτω από τον επιβλητικό βράχο της Ακρόπολης, χαρίζοντας στους θεατές, που ήταν πολλοί, συγκίνηση, ομορφιά, ανάταση και πραγματική τέχνη. Οι μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι και η απόδοσή τους με σεβασμό και αρτιότητα, έκαναν τους περαστικούς να σταθούν με σεβασμό και να απολαύσουν αυτή την υπέροχη έκπληξη.
“Η αυλή των θαυμάτων”, εμπνευσμένη απ’ τις ιστορίες του Ουγκώ, είναι ό,τι ακριβώς και τ’ όνομα της… Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί σε μια αυλή γεμάτη ανθρώπους, μουσική και θαύματα…” Στην πραγματικότητα, η Αυλή των Θαυμάτων αποτελεί μια κίνηση, ας πούμε, επικοινωνιακής ανάγκης. Είναι ο κοινός τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Είναι η κοινή διάθεση να μοιραζόμαστε τον ίδιο ήχο, τα ίδια λόγια και τις ίδιες μελωδίες. Δε χρειάζεται να είναι κανείς μουσικός για να μπει στην Αυλή. Πρόκειται για κάτι συνολικό. Κάτι που φτιάχνεται μόνο με παρέες και μεταφέρεται το ίδιο εύκολα απ’ την αυλή στο δρόμο και απ’ το δρόμο στο μυαλό. Απ’ το μυαλό στη μουσική και απ’ τη μουσική, παντού.